Szalotka (x) Allium – kwiat, który warto spróbować uprawiać we wschodniej Azji

Dzień dobry, dziś chciałbym przedstawić niecodzienny kwiat. Kwiat o kulistym kształcie, z pojedynczą łodygą ciągnącą się w dół – przypomina nieco mleczną kulę. Mam przyjemność zaprezentować pięknego allium.

Nazwa naukowa allium to Allium spp. Należy on do rodziny liliowatych i obejmuje 325 gatunków na całym świecie, z czego większość występuje na półkuli północnej. W Korei występuje 21 gatunków. Wiadomo, że występuje na suchych równinach i terenach górskich półkuli północnej, a oprócz zastosowania leczniczego, spożywczego i ozdobnego, wiele gatunków to chwasty. Liście i łodygi wyrastają z korzeni i podobno mają zapach czosnku, więc czy nie chcielibyście go powąchać?

Pochodzenie: Środkowa Azja, Syria, Grecja i inne regiony Morza Śródziemnego. A co z językiem kwiatów? To ważne. Allium ma znaczenie „nieskończony smutek”. Nie wiem, dlaczego otrzymał taką nazwę, ale wydaje mi się, że ten melancholijny i smutny język kwiatów pasuje do niego idealnie.

Okres kwitnienia jest bardzo zróżnicowany, istnieją odmiany kwitnące wiosną, latem i jesienią. Kwiaty występują w różnych kolorach, a najbardziej charakterystyczny jest fioletowy. Oprócz tego są również różowe, ciemnoróżowe, jasnoniebieskie, żółte i ciemnofioletowe. Maksymalna wysokość to 50 cm. Wydaje się, że to całkiem spory rozmiar.

W kwiaciarstwie dzieli się je na odmiany o długich łodygach i dużych kwiatach oraz odmiany o krótkich łodygach i małych kwiatach, ale istnieją również odmiany o średniej wielkości. Odmiany średnie i duże są zwykle wykorzystywane jako kwiaty cięte, a odmiany małe jako kwiaty rabatowe i doniczkowe.

Na świecie prawie wszystkie są uprawiane w Holandii i eksportowane głównie do Stanów Zjednoczonych. Japonia i Izrael produkują jedynie niewielką liczbę gatunków. Holandia jest krajem, w którym uprawia się bardzo dużo kwiatów, więc można by ją nazwać krajem kwiatów.

Podam kilka podstawowych informacji na temat uprawy allium. Sadzenie i cięcie wymagają dużego wysiłku, ale w pozostałych przypadkach jest to stosunkowo mało wymagająca roślina. Lubi chłodny klimat i nie nadaje się do uprawy w wysokich temperaturach.

Zazwyczaj po kwitnieniu przechodzi w stan spoczynku, a latem pozostaje w stanie suchym, co prowadzi do przerwania okresu spoczynku. Jesienią, gdy temperatura spada, rozpoczyna się wzrost. Ponieważ jest to roślina preferująca chłodny klimat, zimy w Korei są zbyt mroźne, a lata zbyt gorące i wilgotne, co może sprawić, że uprawa będzie trudna. Większość gatunków allium ma cebulę jako organ spichrzowy, ale istnieją też gatunki o kłączu. Allium uprawiane w ogrodnictwie nazywa się po łacinie „czosnkiem” i jest to roślina cebulowa sadzona jesienią, a większość gatunków kwitnie wiosną i zbiera się latem, w czerwcu lub lipcu.

Chciałbym przedstawić dwa rodzaje allium. Pierwszy to olbrzymi allium (A. giganteum), pochodzący ze środkowej Azji. Ma dużą cebulę i dorasta do 1,5 m wysokości. Liście mają 50–60 cm długości, a kwiaty są różowe i pojawiają się w maju. Na łodydze kwiatowej rośnie około 200 kwiatów w kwiatostanie baldachowatym.

Osobiście uważam, że olbrzymi allium jest bardziej wesoły i obfity. Następnie mamy liliowy (A. moly) o żółtych kwiatach i por (A. porrum) o różowych kwiatach. Są uprawiane jako rośliny ozdobne, ale można je również jeść jako warzywa. Kwiaty nie są zbyt okazałe, ale łodygi kwiatowe można dowolnie wyginać, co sprawia, że są często wykorzystywane w bukietach.

Zdjęcie powyżej przedstawia Allium moly, liliowy. Znany jest również jako żółty czosnek.

To tyle, jeśli chodzi o piękny kwiat allium. Jeśli zobaczycie allium w ogrodzie lub kwiaciarni, pomyślcie o jego nazwie i znaczeniu. Na tym kończę dzisiejszy wpis! Dziękuję!